Basitleştirilmiş Güçlendirme Yöntemi

Bina türü yapılarda güçlendirme hedefi yapıların şiddetli depremlerde binaların hasar görmemesi değil yıkılmayarak can güvenliğinin sağlanmasıdır. Depremde yıkılma veya ağır hasar görme riskine sahip olup, güçlendirilmesi ekonomik olan binalar için uygulanması kolay, hızlı ve mümkün mertebe ucuz güçlendirme teknikleri kullanılarak kısmi veya toptan göçmenin önlenmesi ve can kaybının en aza indirilmesi amaçlanmaktadır. Yapıların güçlendirilmesinde esas alınabilecek bir sınıflandırma İ.BB. Deprem Master Planı [1] çalışmasından alınarak Tablo 1’de verilmiştir. Müteakip bölümlerde aynı çalışmadan alıntılar yapılacaktır.

Tablo 1. Yapıların güçlendirilmesinde esas alınabilecek bir sınıflandırma

Yapılan incelemelerde özellikle İstanbul’daki yapıların önemli bir kısmının projesinin mevcut olmadığı, mühendislik hizmeti görmediği veya projesi mevcut olsa dahi bu projeye uyulmadığı görülmüştür. Bu gerçeği göz önünde bulundurarak güçlendirme işleminin ayrıntılı bir dizi hesaplar sonucu ortaya çıkarılması sağlıklı değildir. Ayrıntılı incelemeler taşıyıcı sistemin yerel zayıflıklarını dikkate alamayabilir. Örneğin, bazı kolonlarda donatının kenetlenme boyu yeterli değilse veya bazı kolon-kiriş birleşim bölgelerinde beton yerleşimi sorunlu ise veya kolonların ekseni kattan kata küçük de olsa değişiyorsa, böyle bir sistemde doğrusal olmayan bir hesap yapmanın kabul edilebilir doğrulukta bir sonuç vereceği oldukça şüphelidir. Binanın deprem güvenliğinin belirlenmesinde olduğu gibi, güçlendirmede de ayrıntılı taşıyıcı sistem hesabına gerek olmaksızın, basit önlemlerin uygulanması ile yapılan güçlendirme, basitleştirilmiş güçlendirme sınıfına girmektedir. Böylece olası bir şiddetli depremde kapsamlı güçlendirme yöntemlerine göre daha düşük bedellerle ve daha çabuk bir şekilde güçlendirme yapılarak toptan veya kısmi göçmenin önlenmesi amaçlanmaktadır.

Tablo.1 e göre 1 ila 3 katlı betonarme veya yığma olan konut yapılarının tümü ile 4 ila 7 katlı betonarme veya yığma binaların bir kısmı basitleştirilmiş şekilde güçlendirilebilecektir. Bu sınır yapıların yüksekliğinin oturma alanına oranı ile de ilgilidir. Bu yöntemde ana fikir taşıyıcı duvarların ve/veya bölme duvarlarının iyileştirilerek yük taşıma kapasiteleri, süneklik ve dayanımlarının artırılmasıdır. Basitleştirilmiş güçlendirmede mevcut bölme duvarlarının yanında kalitesi iyileştirilen, süneklik ve dayanımı arttırılan bölme duvarlarının yatay yük taşıma kapasitelerinin belirlenmesi önemli bir yer tutmaktadır.

GÜÇLENDİRME VE GÖZ ÖNÜNE ALINACAK SINIR DURUMLAR

Güçlendirmede göz önüne alınacak sınır durumlar, karşılanması beklenen deprem etkisi seviyesi ve binanın bu deprem etkisinde göstermesi beklenen performans seviyesi ile ilgilidir. Deprem etkisi, deprem yönetmeliğinde verilen kuvvet değerinin uygun bir azaltma katsayısı (örneğin %75) ile küçültülmesi ile kabul edilebilir. Bunun yanında daha gerçekçi deprem etkisi veren çalışmaların değerleri de kabul edilebilir. Ancak, burada önemli olan güçlendirme işleminde göz önüne alınacak deprem etkisinin, güvenlik seviyesinde göz önüne alınanın aynı olmaması ve arada belirgin bir farklılığın bulunmasıdır. Bu suretle minimum olarak güçlendirilmiş binanın yatay yük taşıma kapasitesi ile alt sınırda güçlendirmeye ihtiyaç duyulmayan binanın yatay yük taşıma kapasitesi arasında belirgin bir aralık bulunacaktır. Aşağıdaki bölümlerde bölme duvarlarının taşıma kapasitesinde göz önüne alınan sınır gerilmelerinin tespiti, binadan beklenen performans seviyesi ile doğrudan ilgilidir.

BÖLME DUVARLARININ YATAY YÜK TAŞIMA KAPASİTESİ

Yığma binalarda bölme duvarları taşıyıcı sistemin bir parçası olarak ortaya çıkar ve düşey ve yatay yüklerin taşınmasında etkili olurlar. Ancak, bu katkı belirli ölçüde betonarme binalarda da söz konusudur. Bölme duvarları malzemesine, kalınlığına, harç malzemesine ve işçiliğine bağlı olarak özellikle yatay yüklerin karşılanmasında etkili olur. Yeni yapıların projelendirilmesini esas alan yönetmeliklerde genellikle bu ek kapasite göz önüne alınmaz. Ancak, mevcut yapıların genellikle yetersiz olmaları, sayılarının çok olması ve kapasitenin belirlenmesinde her türlü imkanın zorlanması durumunda bunların da göz önüne alınması kaçınılmazdır. Bu konuda önemli olan husus bölme duvarlarının kapasiteye etkisinin belirlenmesidir. Bu konuda İTÜ ve ODTÜ’nün ilgili laboratuarlarında yapılan deneyler böyle bir kapasitenin varlığını açık biçimde göstermiştir. EK-1 de İ.T.Ü. İnşaat Fakültesi Yapı-Deprem Laboratuarında bu konuda yapılmış deneylerden bir kaçının sonuçları verilmiştir[2,3,4].

Bölme duvarlarının güçlendirme elemanları olarak kullanılması özellikle az katlı betonarme binalarda önerilir. İşlemin dar kapsamlı olması ve deprem etkilerinin duvarlar yoluyla daha geniş bir alana yayılı olarak temele iletilmesi sebebiyle, çoğunlukla temel güçlendirmesine ihtiyaç göstermemesi bakımından tercih edilebilir. Bilindiği gibi klasik güçlendirme uygulamasında temellerin güçlendirmesi önemli bir problem teşkil eder.

Kolon ve kirişler arasında bulunan duvarlar düşey normal gerilmeler yanında kayma gerilmelerine de maruzdurlar. Karşılayabilecekleri kayma gerilmeleri düşey normal basınçla artabilir. Ancak, betonarme binalarda bulunan bölme duvarları çerçeveye sonradan eklendiği için düşey normal gerilmeleri sınırlı değerdedir. Bu sebepten taşınabilecek kayma gerilmesinin sınır değerinin yaklaşık olarak normal gerilmeden bağımsız olduğu kabul edilebilir. Ancak, burada kapasiteye etkili olarak bölme duvarı malzemesi, kalınlığı, harç malzemesi ve işçiliğinin katkılarının sayısal olarak göz önüne alınması önemlidir. Ayrıca, bu parametrelerin binalarda çok çeşitli uygulamalarının olması, yatay yük taşıma kapasitesine olan etkisinin belirlenmesini zorlaştırmaktadır. Bu zorluk, bu parametreler için bir değer tablosunun hazırlanması ile belirli ölçüde yenilebilir [1].

Yatay yükleri taşımada tuğla duvar, briket duvar ve beton duvarlar birlikte çalışacaklardır. Bilindiği üzere bu malzemelerin elastiklik modülleri farklıdır. Elastiklik modüllerinin oranı için daha doğru değerler bulunmaz ise yaklaşık olarak aşağıdaki değerler alınabilir:

Ebeton duvar / Ebriket 15, Ebeton duvar ğla duvar Ebeton duvar / Et aş duvar 5 (1)

Ancak işçilik ve malzeme kalitelerinin de bir şekilde hesaba katılması uygun olacaktır. Burada önemli olan çeşitli kalitede ve harç düzenine sahip duvarın birbirleri ile kıyaslanabilecek eşdeğer kayma alanlarının bulunmasıdır. Eşdeğer kayma alanlarını bulmak için 20 cm kalınlıklı düşey ve yatay harçlı dolu tuğla duvar esas kabul edilmiş ve diğer duvar türlerinin alanlarının bu eşdeğer alana dönüştürülmesi sırasında kullanılacak düzeltme katsayıları öngörülmüştür. Tablo 2, 3 ve 4’de dolu duvar malzemesi türü, harç malzemesi ve işçiliğin etkisini göz önüne alan düzeltme katsayıları bulunmaktadır. Örneğin, yatay delikli boşluklu tuğlanın 10cm kalınlıkla orta harç malzemesi ve orta işçilikle inşa edilmesi durumunda tablodaki düzeltme katsayıları kullanılarak, toplam kayma alanı düzeltme katsayısı 0.4×0.8×0.8×0.8 = 0.20 olarak ortaya çıkar. Yani, böyle bir duvar alanı 0.20 katsayısı ile çarpılarak 20cm kalınlığında yatay ve düşey harçlı dolu tuğla duvar alanına dönüştürülecektir. Bu katsayılar şimdiye kadar yapılan incelemelere dayalı olarak düzenlenmiş olup, laboratuar deney sonuçları ve teorik çalışmalarla daha gerçekçi değerler belirlenebilir.

Tablo 2. Mevcut bölme duvarları alanının türüne bağlı olarak 20cm kalınlığında yatay ve düşey harçlı dolu tuğla duvar alanına çevirme katsayıları

Tablo 3. Mevcut bölme duvarları alanının kalınlığına, harç ve işçilik kalitesine bağlı olarak 20cm kalınlığında yatay ve düşey harçlı dolu tuğla duvar alanına çevirme katsayıları

Tablo 4.. Mevcut bölme duvarları alanının harç durumuna bağlı olarak 20cm kalınlığında yatay ve düşey harçlı dolu tuğla duvar alanına çevirme katsayıları

Kireç harçlı Çimento harçlı
Yatay harçlı Yatay ve düşey harçlı Yatay harçlı Yatay ve düşey harçlı
0.7 1.0 1.5 2.0

Tablo 5. Taşıyıcı sistemde bulunan betonarme kolon ve perde kesit alanlarının 20cm kalınlığında yatay ve düşey harçlı dolu tuğla duvar alanına çevirme katsayıları

Tablo 6. Özellikleri iyileştirilmiş bölme duvarları alanının 20cm kalınlığında yatay ve düşey harçlı dolu tuğla duvar alanına çevirme katsayıları

Bölme duvarlarının malzeme, harç ve işçilik kalitesi artırılarak yatay yük taşıma kapasitesi büyütülebilir. Bu işlem bölme duvarının yıkılıp yeniden yapılması şeklinde ortaya çıkar. Bu durumda yeni duvarın özellikleri dikkate alınarak yukarıdaki tablolarda verilen düzeltme katsayıları kullanılabilir. Bunun yanında bölme duvarının bir veya iki yüzüne çelik hasır (örneğin Q106 veya daha yukarısı) ilavesi ve 5cm lik beton harç uygulaması ile duvarın yatay yük taşıma kapasitesi ve sünekliği önemli ölçüde arttırılabilir. Beton kalitesi için bir alt sınır (örneğin BS20) kabul edilecektir. Ortaya çıkan duvarın yatay yükler altındaki davranışı artık alışılagelen bölme duvarı gibi olmayacaktır. Ancak, bu davranış yine uygun basitleştirilmiş kabullerle duvar davranışına benzetilebilir. Böyle bir duvarın taşıdığı kesme kuvveti hesap edilebilir. Bölme ve yığma duvarların yatay kuvvet kapasitelerinin bulunmasında tekrar vurgulanması gereken husus bunların kat adetleri düşük olan binalarda kullanılmasının uygun olduğudur. Deprem kuvvetlerinin en az %25’inin hasır donatılı beton kesit ile karşılanması tavsiye edilmektedir. Güçlendirmenin duvarın iki tarafında yapılması tercih edilmelidir. Ancak üst katlarda kat kesme kuvveti azaldığı için, ilave edilecek perde boyları azaltılabilir veya duvarların tek tarafına perde ilavesi düşünülebilir. Bununla beraber planda duvar köşelerinin daha çok zorlandığı göz önünde bulundurularak bu kısımdaki ilavelerin bina yüksekliğince en az 1.m uzunluk boyunca devamı tavsiye edilir. Güçlendirme duvarlarının kenetlenme donatıları ile bulunduğu kattaki kolonlar, üstte kirişle ve altta döşeme veya temelle bütünleşmesi çok önemlidir. Püskürtme beton veya hazır tamir harcı kullanılarak yapılan duvar ilavesine ilişkin 4 adet tipik detay EK-2 de verilmiştir [5,6,7].

Yaklaşık ve hızlı değerlendirme için kullanılabilecek bu kabullerin, eğilme etkilerin etkili olacağı yüksek binalarda kabul edilebilecek bir yaklaşıklıktan öte sonuçlar vereceği unutulmamadır. Tablo 5’de kolon ve perde alanlarının eşdeğer duvar alanına dönüştürme katsayıları verilmiştir. Tablo 6’da ise özellikleri iyileştirilmiş bölme duvarında beton alanın dolu tuğla duvara dönüşüm katsayıları bulunmaktadır.

Bölme ve yığma duvarlarının yatay yük taşıma kapasitesine etkili olan ve G+Q+E yüklemesinde kullanılacak eşdeğer alana dönüştürme katsayıları yukarıdaki tablolarda verilmiştir. Bu hesap yönteminde yaklaşıklığı oluşturan ve tartışma konusu olabilecek hususlar aşağıdaki gibi verilebilir:

1. Sistem yatay yük kapasitesinin kuvvet ve gerilmeye bağlı olarak hesaplanması ve yer değiştirmelerin göz önüne alınmaması: Güçlendirilmiş taşıyıcı sistem rijit olacağı için, taşıyıcı sistem kapasitesinde gerilmelerin daha etkili olduğu kabul edilebilir. Bölme duvarlarının iyileştirilmesi ile ortaya çıkan sistemlerde yer değiştirmenin, kapasiteyi kontrol eden bir parametre olması beklenmemektedir.
2. Taşıyıcı sistemin davranışında kayma gerilmesinin esas alınması, eğilme etkilerinin ve düşey normal gerilmelerin etkisinin göz önüne alınmaması: Binaların çok katlı olmaması, duvarların her katta birbiri üzerine gelecek şekilde bulunması ve yeterli sayıda olması, kayma gerilmesinin etkili olması savının güçlendirmektedir.
3. Düşey kesitte ve planda çok çeşitli düzende bulunan duvarların bu özelliklerinin hesaba yansımaması: Taşıyıcı olarak kabul edilecek duvarlar, temelden başlayarak devam edenler olup, bunların boşluksuz olan, alttan ve üstten betonarme plağa birleşen kısımlarının hesaba katılması öngörülmüştür.
4. Bulunan kayma gerilmeleri duvar malzemesi ile harcın incelenmesi sonucu bulunan ve belirli bir güvenlik katsayısı ile azaltılmış güç tükenmesine karşı gelen kayma gerilmeleri ile karşılaştırılmalıdır. Bunlar için daha güvenilir değerler bulunmadıkça aşağıdaki değerler alınabilir:
   • Briket blok duvarlar tu = 0.05 MPa
   • Tuğla veya taş duvarlar tu = 0.15 MPa (2) Beton bodrum duvarları tu = 0.75 MPa
5. Referans değeri olarak 20cm kalınlığında yatay ve düşey kireç harçlı dolu tuğla duvarının G+Q+E yüklemesi altında kabul edilebilecek kayma gerilmesi uygun deneyler sonucu tespit edilmelidir. Bu değer daha doğru değerler bulunmadıkça, üstte verildiği üzere, 0.15 Mpa alınabilir, üst sınır olarak da 0.40 Mpa değeri verilebilir.

BASİTLEŞTİRİLMİŞ GÜÇLENDİRME ÖNLEM ve YÖNTEMLERİ

Basitleştirilmiş güçlendirme önlem ve yöntemlerinden tek başına veya beraberce yaygın olarak kullanılması muhtemel olanlar aşağıda ele alınmıştır:

Taşıyıcı Duvarların Arttırılması

Yığma binalarda duvar sayı ve alanı arttırılarak deprem güvenliği sağlanabilir. Bu işlem az katlı betonarme binalarda da uygulanabilir. İşlemin dar kapsamlı olması ve deprem etkilerinin geniş bir alana yayılı olarak temele iletilmesi sebebiyle çoğunlukla temel güçlendirmesine ihtiyaç göstermemesi bakımından tercih edilebilir. Bölme duvarlarının yatay yük kapasitesi için önceki bölümlerde verilen ilkeler kullanılarak taşıyıcı duvarların yeterli olup olmadığı kontrol edilebilir.

Bölme Duvarların Klasik Yöntemlerle Taşıyıcı Hale Dönüştürülmesi

Binada yeterli miktarda dolgu duvarı varsa, bu duvarların sıvası sökülüp bir veya iki yüzüne hasır donatı yerleştirilerek harçla tekrar sıvanabilir veya püskürtme betonla kaplanabilir. Bu durumda temel güçlendirmesine gerek olmayacak ve yapılacak işlem kapsamlı bir sıva ölçüsünde kalacaktır. Bu tür güçlendirme çok katlı olmayan yığma binalar için uygundur. Ancak, az katlı betonarme olan binalar için de başarı ile uygulanabilir.

Öndöküm Betonarme Panellerle Taşıyıcı Sistem Oluşturulması

Bu kapsamda dolgu duvarlara bitişik (veya yapışık) önüretimli betonarme paneller kullanılarak, mevcut çerçeve sistemi ile bütünleştirilmiş yeni bir yanal yük taşıyıcı sistemi oluşturulur.

Bodrumda Çevre Perdesi Yapılması

Binada bodrum betonarme çevre perdesi oluşturulması ile ek bir kapasite sağlanabilir. Bu işlem yığma taşıyıcı duvarlar kullanarak da yapılabilir. Bu suretle bir anlamda binanın depremdeki davranışına etkili olan kat adedi azaltılmış olmaktadır. Bu işlemin en kolay yapılabilen ve etkili bir güçlendirme müdahalesi olduğu unutulmamalıdır.

Kat Azaltılması

Yasal olanaklar elverdiği ölçüde uygulanması tercih edilmelidir. Bu durumun mal sahibi bakımından kabul edilmesi zor bir önlem olduğu unutulmamalıdır.

Ağır Balkonların ve Parapetlerin Kaldırılması

Ağır betonarme balkonlar kaldırılabilir ve parapetler hafif olanlarla değiştirilebilir.

Binadaki Düzensizliklerin Kaldırılması

Yeni bölme duvarlarının oluşturulması veya yerlerinin değiştirilmesi ile binada bölme duvarlarının düşey kesitte sürekliliğinin sağlanması önemlidir. Özellikle zemin katı ticari amaçla kullanılan binalarda bu kattaki bölme duvarı oranı diğer katlara göre düşüktür. Ayrıca, bu katta kat yüksekliği daha büyük olabilir. Bu düzensizliğin kaldırılması amacıyla zemin katta bazı bodrum kat duvar veya çevre perdelerinin devamı veya bazı kolonların mantolanarak güçlendirilmesi yeterli olabilir. Perdelerin zemin katta bırakılması yanında, kolon mantolanmasının sistemle bütünleşme bakımından bir kat devam ettirilmesi gereklidir.

Bölme Duvarlarının Karbon/Cam Lif Uygulaması ile Taşıyıcı Hale Dönüştürülmesi

Bu yöntem dolgu duvarlarının adı geçen malzemeler kullanılarak bina kullanımını aksatmadan, hızlı ve ekonomik bir şekilde güçlendirilmesi ve mevcut sistemin davranışına yardımcı olabilecek şekilde devreye sokulmasını hedeflemektedir. Karbon veya cam lifler çapraz şekilde duvara yapıştırılıp uçlarından tespit edilerek her iki deprem doğrultusunda çekme gerilmelerinin alınmasını sağlayacak bir düzen oluşturulabilir. Keza duvar sünekliklerini artırmak amacıyla duvar bir veya iki yüzüne polimer esaslı tüller bir veya iki kat yapıştırılarak duvar güçlendirilebilir.

UYGULAMA

Örnek olmak üzere 1995 yılında Dinar depreminde hasar görmüş olan 3 katlı bir bina için püskürtme beton kullanılmak suretiyle yapılan basitleştirilmiş güçlendirme işlemi açıklanacaktır (Ek-3). Seçilen bina ayrık nizamda inşa edilmiş zemin kat+2 normal kattan ibaret toplam 3 katlı betonarme karkas bir yapıdır. Binada kat planları aynı olup tipik kat mimari ve kalıp planları aynı ekte verilmiştir. Bir kat alanı 119.1 m2 olup kat yükseklikleri zemin katta 3.00m , diğer katlarda 2.85m dir. Çatı katı teras olup çepeçevre 80cm yüksekliğinde 1 tuğla kalınlıklı parapet duvar mevcuttur. Bina 1.derece deprem bölgesinde ve Z4 sınıfı zemine oturmaktadır. Mevcut beton kalitesi BS10 civarındadır. Donatı sınıfı BÇI dir. Kolon boyutları 20cm/30cm, kiriş boyutları 20cm/40cm dir. Döşeme betonu kalınlığı 14cm dir. Duvar yatay ve düşey kireç harçlı briket duvar olup duvar harç malzemesi ve işçilik orta düzeydedir. Uygulamaya ilişkin hesap ve şematik resimler ekte verilmiştir.

KAYNAKLAR

• [1] İ.B.B. Deprem Master Planı,2003.
• [2] Yüksel, E., ‘Bazı Düzensizlikler İçeren Üç Boyutlu Büyük Yapı Sistemlerinin Doğrusal Olmayan Çözümlemesi’, Doktora Tezi, İTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Haziran 1998. [3] Mourtaja, W., ‘Use of Shotcreted Panels for Strengthening and Construction of Low Rise Buildings’, Doktora Tezi, İTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Aralık 2000.
• [4] Karadoğan,F., Aydoğan,M., Girgin,K., Yüksel,E., Özer,M.N, “Low Rise RC Buildings and The Current Engineering Problems of Seismic Rehabilitation”, Third European Workshop on the Seismic Behavior of Irregular and Complex Structures, International Conference in Earthquake Engineering, August 26-29, 2003 Skopje & Ohrid,R. Macedonia.
• [5] Celep,Z., Kumbasar N.,’Deprem Mühendisliğine Giriş ve Depreme Dayanıklı Yapı Tasarımı’, Beta Dağıtım,2000. [6] G.G.Penelis and A.J.Kappos,E&FN Spon, ‘Earthquake-Resistant Concrete Structures’ E&FN Spon,1997.
• [7] ‘Repair and Strengthening of R.C., Stone and Brick-Masonry Buildings’, UNDP/UNIDO Project RER/79/015, Vienna,1983.

EKLER:

• EK-1. İ.T.Ü.İnşaat Fak. Yapı-Deprem Lab.da yapılan deneylerden örnekler.
• EK-2. Tuğla duvar takviyesine ilişkin tipik detaylar.
• EK-3. Üç katlı betonarme bina basitleştirilmiş güçlendirme örneği.